"Blue Bossę" Kenny'ego Dorhama grają wszyscy, również George Benson. W szesnastotaktowym temacie w tonacji c-moll tylko raz pojawia się durowa progresja II-V-I (modulacja do Db-dur) i właśnie ten fragment wybrałem. Pod względem konstrukcji fraza wyraźnie dzieli się na dwie części: chromatyczną i diatoniczną. Gama chromatyczna na tle akordu Ebm7 zagrana jest w sposób nieprzypadkowy, gdyż na mocnych częściach taktu pojawiają się dźwięki należące do skali tego akordu (seksta C, kwinta Bb, kwarta Ab, tercja Gb). Dwa następne takty to motywy zbudowane w oparciu o arpeggia: najpierw rozłożony akord Cm7b5 (substytut dominanty, można go zinterpretować jako Ab9 bez prymy), a następnie Dbmaj7. Arpeggia rozdziela jedyna alteracja w tej części frazy, nuta A, czyli nona mała akordu dominantowego.
[ MUSIC STUFF ] [ BANNERY ] [ PARTNERZY ] [ METRONOM ] [ STRONY GITAROWE ]